Blog Kieleckie

Jeziora technologiczne elektrociepłowni Kielce to największe zbiorniki wodne znajdujące się w granicach miasta. Otoczone lasami i linią kolejową bronią do siebie dostępu. Znajdują się w tej części osiedla Skrzetle o której niewiele osób nawet wie. Jedyny w miarę nieskrępowany dostęp jest od strony leśnej bocznicy kolejowej.  Dwa oddzielone od siebie zbiorniki zarośnięte są roślinnością szuwarową. W okresie suszy znaczna część zbiorników szybko zarasta. Z b iorniki wodne są siedliskiem wielu gatunków ważek, które wyśmienicie odnajdują się w zanieczyszczonych wodach. Ważki tak upodobały sobie to miejsce, że powoli następuje ich ekspansja na pobliskie lasy ... o czym przekonamy się za jakiś czas. / zdjęcia z 3 czerwca 2015 roku /

W ramach letnich reminiscencji zapraszam na mini foto podróż po rezerwacie Sufraganiec. Odwiedziłem rezerwat kilka razy w tym roku i za każdym razem coś z niego wyniosłem. Już rozwiewam wszelkie wątpliwości. Wyniosłem zdjęcia. Przyroda to bardzo wdzięczny temat dla fotografii. W lesie nigdy nie jest tak samo. Z dnia na dzień potrafi się tak wiele zmienić. W rezerwacie najważniejszy jest rdzawy Sufragańczyk. Wąski strumyk płynący wśród wysokich drzew szczególne swe uroki roztacza w promieniach Słońca. Delikatny szum wody płynącej po wystających kamieniach podkreśla ciszę tego miejsca. / zdjęcia z 3 czerwca 2015 roku /

Około 200 metrów w dół rzeki Bobrzy, za mostem w ulicy Za Walcownią, znajduje się drugi most o którym poza okoliczną ludnością nikt (chyba nikt?) nic nie wie w Kielcach.  Most widmo, bo inaczej trudno nazwać tą przeprawę wodną, niczego nie łączy. Nie prowadzi do niego żadna droga, ani też żadna droga od niego nie odchodzi . Budowla powstała, sądząc po konstrukcji, w latach 70. ubiegłego wieku. Miała zapewne połączyć ulicę Za Walcownią z ulicą Krakowską. Plany się zmieniły i most obecnie służy do przepędzania bydła z pastwisk z jednego brzegu Bobrzy na drugi. Jeżeli ktoś chciałby zobaczyć to cudo myśli inżynierskiej z minionej epoki, to można tutaj dotrzeć albo na piechotę, albo rowerem od Zalesia lub od Browarnej. Inwestycja nie została zakończona, więc zapewne nie przyjęto mostu na stan środków trwałych miasta Kielce. Może inwestycję spisano w straty?  Ukryty wśród pół żelbetowy most widmo na Bobrzy nikogo dzisiaj nie interesuje, ale przetrwa jeszcze nie jedno pokolenie i

Jesień to taka dziwna pora roku. Z jednej strony mokra, chłodna i przygnębiająca. Z drugiej strony mieni się w złotych kolorach liści i skłania do zadumy nad przemijaniem. Jesienne dni są krótkie, ale gdy pojawi się nisko świecące Słońce warto wybrać się z aparatem na Karczówkę. Jesienne panoramy Kielc z zamglonym dalekim tłem gór świętokrzyskich są tak samo inspirujące, jak o każdej innej porze roku. / zdjęcia z 4 listopada 2014 roku /

Zanim wody Sufragańczyka dopłyną do rezerwatu Sufraganiec , strumyk meandruje w lesie położonym pomiędzy drogą na Zagnańsk, a torami kolejowymi Ósemki. Las położony jest tuż przy granicy Kielc. Na każdym kroku widać znaki obecność człowieka, chociaż trudno  kogoś spotkać w lesie na spacerze. Pełno tutaj leśnych dróg, a niektóre z nich posiadają nawet szutrową nawierzchnię. Wszystkie leśne dukty prowadzą do rdzawego Sufragańczyka . Rdzawy kolor wody w strumyku to widomy znak, że okoliczne góry bogate są w złoża rud żelaza.  Udokumentowane zasoby rud żelaza w regionie świętokrzyskim wynoszą 313 mln ton. Jednak świętokrzyskie złoża osadowych rud żelaza nie mają obecnie znaczenia gospodarczego ze względu na niską jakość tych złóż i niekorzystne warunki ich wydobycia. Świętokrzyskie złoża rud żelaza zostały w 1994 roku usunięte z krajowego bilansu kopalin ... ale rdzawego koloru Sufragańczyka nigdy nic nie zmieni.  / zdjęcia z 27 kwietnia 2015 roku /