Trwa okres wielkanocny, którego jednym z najważniejszych wydarzeń jest Droga Krzyżowa. Co roku najliczniejsze grono mieszkańców Kielc przechodzi śladami Męki Pańskiej w okresie Świąt Wielkiej Nocy. Miejska Drogą Krzyżowa od kościoła Niepokalanego Serca NMP do kościoła pw. św. Karola Boromeusza
na Karczówce prowadzi wzdłuż szlaku kaplic zwanych „świadkami”. Kielecka Droga Krzyżowa jest jedną z najstarszych w Polsce. Obecny trakt Drogi Krzyżowej został odtworzony na podstawie mapy austriackiego geodety z okresu zaborów (XVII wiek), na której naniesione były kaplice.
Początek kieleckiej Kalwarii datuje się na 4 listopada 1628 roku. Wtedy to bp krakowski Marcin Szyszkowski poprowadził procesję z kieleckiej kolegiaty do klasztoru na wzgórzu Karczówka. Biskup niósł relikwie św. Karola Boromeusza jako dziękczynieniem za ocalenie miasta od zarazy. Jednak inne źródła podają, że pierwsza Droga Krzyżowa miała miejsce w 1631 roku po osiedleniu się na Karczówce ojców bernardynów. Pierwsza informacja o Kieleckiej Kalwarii pochodzi z Inwentarza z 1645 roku. Pierwotny cel Drogi Krzyżowej był kultywowany bardzo długo, bo jeszcze w XIX wieku mieszkańcy Kielc odprawiali nabożeństwo Męki Pańskiej w intencji uniknięcia zarazy.
Mimo, że sama trasa Miejskiej Drogi Krzyżowej niewiele zmieniła się przez wieki, to zmieniło się jej otoczenie. Dawniej droga była nieutwardzona oraz nie istniała linia kolejowa. Były też okresy, gdy z powodów politycznych nie mogło odbywać się nabożeństwo Męki Pańskiej.
Kielecka Kalwaria powróciła na swoją odwieczną trasę w 1998 roku, głównie dzięki inicjatywie Towarzystwa Przyjaciół Karczówki. Kapliczki zostały zrekonstruowane i odbudowane, bo większość z nich była zniszczona. Obecnie szlak "świadków" jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów Kielc.
/ zdjęcia z 26 lipca 2013 roku i 14 lutego 2014 roku /
Początek kieleckiej Kalwarii datuje się na 4 listopada 1628 roku. Wtedy to bp krakowski Marcin Szyszkowski poprowadził procesję z kieleckiej kolegiaty do klasztoru na wzgórzu Karczówka. Biskup niósł relikwie św. Karola Boromeusza jako dziękczynieniem za ocalenie miasta od zarazy. Jednak inne źródła podają, że pierwsza Droga Krzyżowa miała miejsce w 1631 roku po osiedleniu się na Karczówce ojców bernardynów. Pierwsza informacja o Kieleckiej Kalwarii pochodzi z Inwentarza z 1645 roku. Pierwotny cel Drogi Krzyżowej był kultywowany bardzo długo, bo jeszcze w XIX wieku mieszkańcy Kielc odprawiali nabożeństwo Męki Pańskiej w intencji uniknięcia zarazy.
Mimo, że sama trasa Miejskiej Drogi Krzyżowej niewiele zmieniła się przez wieki, to zmieniło się jej otoczenie. Dawniej droga była nieutwardzona oraz nie istniała linia kolejowa. Były też okresy, gdy z powodów politycznych nie mogło odbywać się nabożeństwo Męki Pańskiej.
Kielecka Kalwaria powróciła na swoją odwieczną trasę w 1998 roku, głównie dzięki inicjatywie Towarzystwa Przyjaciół Karczówki. Kapliczki zostały zrekonstruowane i odbudowane, bo większość z nich była zniszczona. Obecnie szlak "świadków" jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów Kielc.
/ zdjęcia z 26 lipca 2013 roku i 14 lutego 2014 roku /